วันนี้กลับจากพาเด็ก ๆนั่งรถไปซื้อดอกไม้มาบูชาพระที่ร้านเจ้าประจำข้างๆที่ทำงาน เลยจอดรถหน้าร้านให้พี่นีโอไปซื้อให้ พี่นีโอก็ลงไปแล้ว น้องมิเชลขออนุญาติลงไปดู สักพักน้องมิเชลก็กลับมานั่งรอในรถอย่างซึมๆ ถามก็ไม่ตอบ ซื้อเสร็จพี่นีโอเดินกลับมาหน้าตาเคร่งเครียด พอขึ้นรถก็พูดกับน้องว่า "มิเชล ทีหลังไม่ต้องลงไปนะ มิเชลยังเด็กต้องรออยู่ในรถ พี่นีโอโตแล้วจึงลงไปได้"น้องมิเชลก็บอกว่า "มิเชลจะไปช่วยพี่นีโอ" พี่นีโอบอก "ไม่ต้องก็ได้พี่นีโอทำเองได้ มิเชลต้องอยู่เป็นเพื่อนหม่ามี้ในรถ" มิเชลตอบงอนๆ "ก้อได้" ฟังเด็กๆคุยกันแล้วก็หายเหนื่อยไปเลยละ...ขอบใจนะ พี่นีโอ พี่ชายที่แสนดี